Bary Pireusu 1984 r.
na melodię: W Polskę idziemy

Tekst ten napisałem podczas nocnego postoju statku
w Pireusie

---

W tym Pireusie to jest klawo
czy nie tak?
tu w nocy człowiek może łazić
wino chlać
co krok tam jakiś barek trafi się
szklankę się gruchnie
beknie się, chuchnie
i wtedy człowiek – czuje się!

Rybkę się łyknie
gruch bo odwykniem
raczka w oliwie
i żeby jeszcze tego zwiedzania
nie było tyle.
Tu w Grecji jest syrtaki i retsina
ślimak, rak
i ma się zawsze chętkę krzyknąć tak:

w bary idziemy
drodzy panowie, w bary idziemy
niechaj nam wino zaszumi w głowie
ślimaka zjemy
jeszcze krewetkie
w mordę się wetknie
szklanką zapije
wino panowie, to samo zdrowie
się wie, że żyje!

Tych barów w Pireusie jest jak psów,
że jakbyś wszystkie zwiedzić chciał to byś u...
chodził sobie nogi i ogólnie byłbyś zwiądł
to dobrze, panie, że już sobie jedziem stąd.

Znów zobaczymy naszą Ojczyznę
zdrową i całą
no i nareszcie wzniesiemy toast
polską gorzałą
ponarzekamy, że znowu w sklepach
niczego nie ma
a więc wracajmy do biur i fabryk
po to by drzemać.

W Polskę jedziemy, drodzy panowie
w Polskę jedziemy.
No i klin klinem, w trosce o zdrowie
kaca zniszczemy.
Jeszcze po małym, co, Pan nie może?
to nie namawiam
interes zawiódł? – bywało gorzej
ja teraz stawiam.

Nazajutrz to jesteśmy szarzy i jest głupio
kac-gigant męczy oraz w pokład mewy tupią
męska decyzja – już nigdy więcej nocy pijackich
trzeba zbastować – Polska nas czeka
sprawnych i dziarskich.

Będziemy chodzić znowu wcześnie spać
To wściekłe ouzo czy retsinę przestaniemy chlać
Greckich specjałów nie powącha żaden z nas
Królową potraw będzie znowu – „zwy-czaj-na”…
Zapachnie znowu barszcz
kiszka kaszana
bo z głodu nie da umrzeć nam
Polska kochana.
Nikt nam zachodem
imperialistycznym wzwodem
nie zmydli oczu
bo nie ma to jak
się proszę Państwa
po polsku poczuć.
W Polskę jedziemy
drodzy Panowie
w Polskę człowieku
znowu nam wóda
zaszumi w głowie
tak jak od wieków
nie żadne wino
koniak czy ouzo
anyż, rakija
ale wódeczka
czysta-ojczysta
bo Polak ci ja!