Był rok 1953!!! 

Pewnego dnia, 
A był to rok pięćdziesiąt trzy
W kalendarz walnął Stalin
I nagle, bach
I w oczach oczywiście łzy
I świat się nam zawalił

Co robić? - lud zawołał był 
Bez wodza? - w mordę, ciężko
I każdy, choć żałobę krył
To stan ten uznał klęską

Wiadomo czym był dla nas Stalin
On „usta słodsze miał od malin”
Był dla nas  „śpiewem skowronka” 
Radością, promykiem słonka.

Och… /może?/ byście chcieli paraleli
Lecz nie wciągniecie mnie do tej gry 
Gra ta niegodna czerwieni i bieli
Śnijmy piękniejsze dla Polski sny.

Wracam do czasu klęski po Stalinie
Wiem, że żal po nim w nas nie zginie
I nie przeminą po nim łzy
Ten, w mordę, rok
Pięćdziesiąt trzy

I nagle wieść gruchła jak burza
Nadzieja jęła się wynurzać
Że przyszłość bożego ludu
Tak jak przed rokiem pięćdziesiąt trzy
I tak jak Stalin życzyłby by
Możemy się spodziewać cudu

I radość lud napałała na wskroś
Jak ocalonych z tonącej łodzi
I wieść pojawiła się, że ktoś
że ktoś, że ktoś,
w roku pięćdziesiąt trzy
w którym po Stalinie tylko łzy
to jest nadzieja
Ludu,... ktoś nowy się narodzi.

I wtedy sam Bóg tak chciał 
Że w tymże roku pięćdziesiąt trzy
Andrzej Hulewicz przyjdzie na świat
I z lic narodu znikną, wreszcie, łzy.

I przyszło na świat wtedy dziecię
Calutkie różowiutkie
No i co dalej?.. sami wiecie 
…jak naród zaczął chlastać wódkę!

Ja wtedy miałem osiem lat 
Już wtedy wyczułem, że będzie nas dwóch 
I, że we dwójkę pójdziemy przez świat
Choć czuję ciągle tamten …chuch. 

Ludzie! - za Hulewicza Polska się zmienia
Jak Chrobry na Kijów wiedzie Polan
I wreszcie wychodzimy z cienia
I wreszcie teraz wstajemy z kolan

Mazurkasem Hulewicz zawojował świat
Niech nic nie robi, kto nic nie umie
I co mu jeszcze pozostało - ach
Tylko... podporządkować Unię

A ja, w mordę, pójdę za nim jak w cień
Bo on ma nosa choć wiem, że nie Żyd
I wiem, że jaki by nie zrobił życiowy skręt 
To gotówkę… może stracimy, ale nie będzie nam wstyd