W chuci to byliśmy prawie jak ty 2012 r.

Przyjacielowi Jackowi Gajzlerskiemu na imieniny
na podwarszawskiej działce z rzeczką.

---

Jacuś
Ja nie chcę wymawiać nikomu
Ale zrozum
W przypadku posiadania własnego domu
Pojawia się pytanie – „Skąd?”
I niestety
Ale jest swąd

Ja myślę Jacuś
Że zamiast się z tym obnosić
Balangi robić
I gości zapraszać
Wypadałoby społeczeństwo przeprosić
I cicho siedzieć
Że ta rzeka też Wasza

Jacuś
Nawet jeśli Twoja ta rzeka
To jak na takiego jak Ty człowieka…
Jasne, jasne, wiem, że to nie Brda
Ani jezioro Wdzydze
Ale Jacuś, Jacuś…
Ja cóś… tu wódki nie widzę.

A poza tym mam szacun
Dla Ciebie Jacenty
Choć wiem, wiem żeś nie święty
Powiem więcej
W Twą świętość to zupełnie wątpię
I żeby skrócić
I nie błądzić po mroku
To poza wielkim piątkiem
przez resztę roku
Czuło się moc Twojej chuci.

Panie, Panowie
Jak przeszedł Jacek
Między damami tak szumiało.
Zgoda
Może w niższej niż Jacka klasie
Ale i nam się coś dostało

Karol i Sławek też coś chapnęli
Jasne, okruchy
No, a Jacek
Z czystej
Na jaką system
Wtedy stać było pościeli
Pychy lusterkiem
Błyskał nam w glacę.

Szanuję mistrzu Twój styl
I Twój szarm
Podziwiam Twój wobec dam dryl
Postseksualną kulturą
Teraz nas karm
I rób nam taki pi-ar
Byśmy my
Tamte czasy wspominali bez ran
Bez kompleksów
Że przy Tobie
U kobiet
Szansę mieliśmy marną
Nie dopuszczałeś nas
Do raju bram
By nas wciąż nie zalewały łzy
Że nie dało się nic
Z Twego rozrzutu zagarnąć

Przecież tylu damom
Odmawiałeś Ty
I nie zauważałeś
Gdzieśmy my
Którzyśmy urodą może mniej dostatni
Ale nie tacy ostatni.

Teraz już Jacuś
Nie chcielibyśmy się z tym obnosić
Teraz Jacek
Na jednym zależy nam – by
Można Cię uprosić
Byś mówiąc o nas czasem rzucił
Że kiedyś w chuci
Byliśmy
Prawie jak Ty.